Krajem, w którym powstał i rozwinął się tak piękny ruch sportowy, jakim są igrzyska, była starożytna Grecja. Pierwsze historyczne igrzyska olimpijskie zostały zorganizowane w miejscowości Olimpia w roku 776 p.n.e. Igrzyska stanowiły wyraz wspólnoty narodowej plemion greckich i miały przede wszystkim charakter sportowy. Dla zapewnienia możliwości bezpiecznego dotarcia i udziału w zawodach wszystkim wolnym Grekom, na czas ich trwania zawierany był ,,pokój boży”, gwarantujący zawieszenie broni i całkowite wstrzymanie się od wszelkich sporów. Sędziowie w pierwszym dniu igrzysk odbierali od zawodników przysięgę, że spełniają przepisane prawem warunki i że walczyć będą lojalnie, zachowując reguły fair play. Zwycięzcy olimpiad – olimpionikowie – w swoich rodzinnych miastach obdarowywani byli nagrodami i przywilejami. Sława zwycięzcy na wielkich igrzyskach opromieniała jego ojczyznę, przynosiła prestiż miastu-państwu, z którego pochodził. W jego rodzinnym mieście stawiano pomniki na jego cześć i pisano wiersze. W murze miasta wygranego zawodnika robiono dziurę, przez którą wchodził zwycięzca witany przez mieszkańców. Oznaczało to, że miasto nikogo już się nie obawia, ponieważ ma takiego obrońcę. Kary olimpijskie były bardzo surowe. Zawodnik, który dopuścił się oszustwa, zmuszony był postawić pomnik Zeusowi, na którym wyryto jego imię oraz występek, którego się dopuścił. Igrzyska olimpijskie cieszyły się ogromnym autorytetem społecznym. O ich znaczeniu w życiu i kulturze narodu greckiego świadczy fakt, iż terminy igrzysk w Olimpii stanowiły podstawę pomiaru czasu w starożytnej Grecji. Po okresie rozkwitu igrzysk olimpijskich w IV i V wieku p.n.e. nastąpiło ograniczanie ich funkcji jako ważnego czynnika jednoczącego państwa greckie.  Dekret cesarza rzymskiego Teodozjusza I Wielkiego z 393 r n.e. zakazał dalszego organizowania igrzyska w Olimpii. Tak po prawie 12 wiekach szlachetnej rywalizacji sportowej, igrzyska olimpijskie przestają istnieć. Olimpia na wiele wieków poszła w zapomnienie.